Francisco Palau y Quer, założyciel misjonarzy karmelitów
Kto to był?
29 grudnia 1811 urodził się w Aytona (Lleida), Hiszpania. Studiuj filozofię i teologię w Seminarium w Lleida. Profesja jako Carmelita Boso w listopadzie 15 z 1833. Ze względu na zagrożenia polityczne produkowane w Hiszpanii zostaje zesłany do Francji z 1840 do 1851. Wokół sanktuarium Matki Bożej z Livrón prowadzi intensywne samotne życie w 1843. Wraca do Hiszpanii w kwietniu 1851; incardina w diecezji barcelońskiej; Założył „School of Virtue” w listopadzie tego samego roku. Po stłumieniu «Szkoły» kwiecień 9 z 1854 ogranicza się do Ibizy, gdzie tajemnica Kościoła żyje głęboko. Na Balearach założył zgromadzenia braci i sióstr karmelitanek. W okresie styczeń-marzec 1872 pisze i publikuje Reguły i Konstytucje Trzeciorzędowego Zakonu Karmelitów Bosych, które są drukowane w Barcelonie. 20 z marca 1872 umiera w Tarragonie.
Jak było
Zakochany w ciszy, odwrocie i samotności jest jednocześnie odczuwany jako apostoł, niestrudzony kaznodzieja: widzi rekrystianizację środowiska hiszpańskiego i europejskiego jako autentyczne dzieło ewangelizacji.
Adres był jednym z kanałów, przez które przekazywał ducha z większą skutecznością i autentycznością członkom religijnej rodziny Misjonarzy Karmelu; Znajduje to odzwierciedlenie w twoich listach. Jego aspekt jako katechety i renowatora uwidocznił się w wielkim dziele „School of Virtue” w Barcelonie.
Był pisarzem, bardziej dla potrzeb duszpasterskich niż dla powołania lub poświęcenia się piórem. Udało mu się jednak skomponować oryginalne strony, które zajmują uprzywilejowane miejsce w hiszpańskiej literaturze religijnej i duchowej XIX wieku.