Kto to był?
Urodził się 29 grudnia 1811 roku w Aytona (Lérida), Hiszpania. Studiował filozofię i teologię w seminarium w Lérida. Profesję jako karmelita bosy złożył 15 listopada 1833 roku.
W związku z wydarzeniami politycznymi w Hiszpanii, w latach 1840-1851 został zesłany do Francji. W 1843 roku prowadził intensywne życie samotnicze w okolicach sanktuarium Notre Dame de Livron. Do Hiszpanii powrócił w kwietniu 1851 roku; został inkardynowany do diecezji barcelońskiej; w listopadzie tego samego roku założył "Szkołę Cnoty". Gdy "Szkoła" została stłumiona, 9 kwietnia 1854 r. został zamknięty na Ibizie, gdzie głęboko przeżywał tajemnicę Kościoła.
Na Balearach zakłada zgromadzenia braci i sióstr karmelitanek. W styczniu-marcu 1872 roku pisze i publikuje Reguły i Konstytucje tercjarskiego zakonu karmelitów bosych, które zostają wydrukowane w Barcelonie.
Zmarł w Tarragonie 20 marca 1872 roku.
Jak to było?
Zakochany w ciszy, rekolekcjach i samotności, jest i czuje się jednocześnie apostołem i niestrudzonym kaznodzieją: rechrystianizację środowiska hiszpańskiego i europejskiego uważa za autentyczne dzieło ewangelizacji.
Przywództwo było jednym z kanałów, poprzez które najskuteczniej i najbardziej autentycznie przekazywał swojego ducha członkom rodziny zakonnej Karmelu misyjnego; znajduje to odzwierciedlenie w jego listach. Jego oblicze jako katechety i odnowiciela było widoczne w wielkim dziele "Szkoły Cnoty" w Barcelonie.
Był pisarzem, bardziej z potrzeby duszpasterskiej niż z powołania czy konsekracji pióra. Mimo to udało mu się skomponować oryginalne strony, które zajmują uprzywilejowane miejsce w literaturze religijnej i duchowej XIX-wiecznej Hiszpanii.
Mam na imię Francisco
PL 
ES 
IT 
EN 
FR 
PT 
DE 
JA 
KO 
CAT 
EUS 
GAL